In Tulcea langszij de TG-OCNA-5

Bij gebrek aan een vrije ponton of kadeplaats in Tulcea konden we langszij een sleepboot aanleggen. Er volgde het gebruikelijke gesprek over oude boten, maar deze keer was het tweerichtingverkeer. De TG-OCNA-5 is met zijn dertig jaren namelijk ook niet helemaal piep meer (sorry dochters!) 
De machinist, een vriendelijke man, was bezig Rob rond te leiden toen ik terugkwam van mijn circuitje langs de autoriteiten.
Het schip was duidelijk bezig antiek te worden, maar of het die verheven status ooit bereikt, is ernstig de vraag. De machinekamer en de brug zagen er nog helemaal uit zoals ze in 1980 waren ingericht. Rob genoot: zichtbare techniek, alles klassiek electrisch en geen electronica! Kabels waarvan je kunt zien waar ze vandaan komen en waar ze heen gaan, analoge meters en apparatuur op basis van weerstanden en potmeters, kortom jongenstechniek. Jongens van de jaren 50 dus.
De machinist was erg verontschuldigend over zijn schip. Maar je kon zien dat hij er hart voor had. Machinekamer schoon, geen rondslingerende troep, alles gepoetst. 

Onwaarschijnlijk dat de TG-OCNA-5 ooit varend erfgoed wordt. Nu is het een schip dat functioneel verouderd is maar het misschien nog een paar jaar volhoudt. Dan gaat het waarschijnlijk naar de sloop. Nog niet bijzonder genoeg om geadopteerd te worden door een liefhebber.