Warm!

Het is niet voor niets dat jachten in de Middellandse Zee allemaal wit zijn, en dat je in zuidelijke landen weinig donkere auto’s ziet. Dat zijn we aan het ontdekken nu wij met ons zwarte schip op een blakke Donau en onder een koperen hemel aan het varen zijn terwijl de luchttemperatuur 32 graden is.

We wisten natuurlijk dat het zomer zou worden en dat zomers hier in de buurt van Roemenië en Bulgarije knap heet zijn. We zijn dan ook niet ontevreden over onze tijdplanning. Begin april vertrokken en sommige ochtenden nog rijp op het dek aangetroffen; nu, midden juni, hebben we moeite het koel te houden. Het grootste deel van de reis hebben we het precies goed gehad.
Een luxe motor, hoe luxe ook, heeft geen airconditioning. We doen het op de ouderwetse manier, door het dek nat te houden. Door zon en wind verdampt het vocht, dat onttrekt warmte aan het dek en de luikenkap, en zo blijft het binnen in het ruim nog redelijk aangenaam. Aangenaam genoeg in ieder geval om af en toe naar beneden te gaan om boterhammen te smeren en iets te drinken te halen. Bier en andere alcohol, hoe verleidelijk ook, doen we niet zolang er nog gevaren moet worden.

Het dek is met al dat sproeien - we doen het soms wel om de vijf of tien minuten - een beetje slijkgrijs aan het worden. Het blijft natuurlijk rivierwater, en de Donau zit vol zwevende kleine slibdeeltjes die dus op het dek terechtkomen. Maar met een flinke regenbui is het er zo weer af. 

Het sproeien maakt natuurlijk ook zijn eigen regenboog. We wisten het al, maar zo wordt het ons opnieuw duidelijk: de pot met goud staat op de Anna Koosje!