In de Stephansdom van Passau staat een van de grootste kerkorgels ter wereld. Eigenlijk zijn het er vijf, die vanaf een centrale plek met vijf manualen te bespelen zijn. Dat ze samen over 229 registers, vier klokkenspelen en bijna 18.000 orgelpijpen beschikken, zegt me niet zo veel, maar de beleving van een korte recital deze middag was overweldigend. Waar wij zaten was er niets van een instrument te zien, met als resultaat dat de muziek overal vandaan kwam en als het ware het hemelgewelf vulde. Wij zijn wel gewend aan luide muziek, maar hoe veel indrukwekkender moet deze ervaring zijn geweest in de tijd dat versterking nog niet bestond.
De uitvoering duurde maar een half uur en was ongeneerd uit op imponeren - zo het tenslotte hoort in een hoogbarokke kerk. Maar het was zorgvuldig; geen toeristenraffel. Domkantorin Brigitte Fruth zat zelf achter het klavier. De diepe bassen en de toonwatervallen van de Toccata en Fuga in d-klein van Bach werden gevolgd door tedere blokfluittonen en tingelend klokkenspel van Lefébure-Wély's Pastorale. Wat een ongelooflijke breedte van expressie.
Wij kwamen op de terugweg van deze hemelse ervaring weer snel in platvloerser sferen bij de etalage van een chocolatier-confisier. Hij heeft twee variëteiten, melk en puur, en hij laat weten dat hij altijd geïnteresseerd is in nieuwe modellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten