We hebben vorige week zo te zien een paar hogere machten op de teentjes getrapt door te schertsen over vrijdag avontuurdag. Alsof het ging om gehakt op woensdag.
Het was weer vrijdag gisteren. Het is niet ver van Bratislava naar Wenen, zestig kilometer. Maar het traject gaat over een erg steil hellend vlak, waardoor de Donau met een kolkende vaart naar beneden komt zetten. Onze grondsnelheid liep zelfs bij vol gas regelmatig terug tot een kilometer of vier per uur. Dat schiet niet op en het is hard werken voor de Anna Koosje.
Of het daaraan lag weten we niet, maar ineens viel de stroom van het boordnet uit. Het bleek dat de omvormer ermee opgehouden was omdat hij 35 volt van de accu's kreeg, in plaats van de 24 tot 28 van zijn arbeidsovereenkomst. 35 volt?? Dan moeten de accu's ook zowat in brand staan! Dat was ook zo: de dynamo van de hoofdmotor was de kluts kwijt en was bezig er veel te veel spanning in te pompen.
Wat doe je dan als je op een rivier met twaalf kilometer tegenstroom zit? Het was al bezig veel te laat en donker te worden, de AIS was uitgevallen, waarschijnlijk ook door de spanning, en in Wenen zaten een paar nieuwe opstappers al uren achter de taart en erger. We bellen Ton den Breejen, ons electro-genie in Zierikzee! Die zei een paar verstandige dingen die vooral neerkwamen op schadebeperking en later verder zien.
We hebben Wenen gehaald, nog net op tijd om in een Grinzinger Heurige onze opstappers van een alcoholdelirium te redden en allemaal een bordvullende Wiener schnitzel te bestellen.
Het ziet ernaar uit dat één set accu's aan gort is; of de dynamo kapot is of alleen de spanningsregelaar weten we niet, en we hopen dat de AIS een kwestie van een zekering is. We zullen het weekend door wat improviseren, want eventuele reparaties en vervangingen zullen tot maandag moeten wachten.
Overigens zette deze episode Rob weer verder op voorsprong in het debat of overtollige dingen weg moeten of ergens in een kastje bewaard. Zonder AIS waren we ook onze positie- en snelheidsgegevens kwijt. Rob dook zijn schatkamer in en kwam triomfantelijk terug met de GPS-muis die we vroeger gebruikten. En hij werkte - weliswaar nadat de afdeling EDP nog een stuurprogrammaatje had weten te vinden. Ook ergens in een bakje.
Intussen zetten deze gebeurtenissen ons aan het denken over de begrippen stroom en spanning. Zeker omdat we het de afgelopen week over flow hadden gehad, niet alleen in de Donau maar ook aan boord. Zo meldden wij de opstappers per sms dat we last hadden van veel stroom en een kapotte dynamo. Hoe kun je stroom hebben als die stuk is?
Ook hadden wij verwarring over de stroom beneden en boven de Freudenau-stuw en sluis hier bij Wenen. Benedenstrooms was er dus heel veel. Dan kon het bovenstrooms niet minder zijn, dacht ik, want er kan beneden alleen uit komen wat er boven in gaat. Fout! Boven blijkt de stroombedding veel breder te zijn dan de smalle geul beneden, waardoor dezelfde hoeveelheid water hier met een kalme drie kilometer stroomt.
Maar straks komt de Wachau - prachtig, maar met steile oevers en een smalle bedding. We zijn nog niet thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten