Nooit gedacht dat inklaren in Hongarije een gevoel van thuiskomen zou opleveren. De grens bij Mohács is formidabel bewaakt, niet met wachttorens, prikkeldraad en kraaienpoten, maar met initimiderende bureaucratie. Stempels ophalen bij vijf aparte loketten, dat is er een meer dan op de heenweg. Er was een loket Catastrofes bij gekomen, naast de grenspolitie, de douane, de rivierpolitie en "de arts". Daar moesten we met vinkjes op een Hongaars document aangeven dat we geen gevaarlijke ziektes onder de leden hadden, en de arts zelf gaf aan waar we de vinkjes moesten zetten. Geeft toch een gerust gevoel, zo'n medische check-up.
Opnieuw was het Groot Pleziervaarbewijs aanleiding tot vraagtekens. Het International Certificate for Operators of Pleasure Craft kenden ze niet; ze wilden graag een een fotokopie voor verder onderzoek. Gelukkig hoefden we op de uitkomst niet te wachten.
Dat thuiskomgevoel, waar komt dat door? We liggen nu voor de kade in Baja, honderd meter bij een Tesco supermarkt vandaan waar op dit moment royaal wordt ingeslagen. Dat is al één ding natuurlijk, inkopen alsof je bij de Albert Heijn bent. Verder is er meer bebouwing, er zijn industriekades met werkende kranen die goed in de verf zitten, geen verval en oud roest. Nette huisjes aan de oever, boeien die liggen waar ze horen te liggen.
De grote lus die we maken is natuurlijk Rotterdam - Sulina - Rotterdam. Maar er zijn ook kleinere lussen, en een daarvan hebben we zojuist rondgebreid. Het eerste stempel in Anna Koosje's paspoort, de aan elkaar geniete bemanningslijsten, was uitklaring Mohács, hier op de Hongaars-Servisch-Kroatische grens dus. Van dat punt af was het kralen rijgen: na een uitstempel moet je altijd een instempel hebben, en na een instempel een uitstempel. Als je dat niet goed hebt, krijg je problemen, zo we hebben op de heenweg hebben ervaren toen we bij aankomst in Veliko Gradište geen uitstempel Beograd hadden.
Maar er zat natuurlijk een los begin aan de keten: Mohács. De keten is nu gesloten. Het bootstempel kan weg, twee stempelkussens, twee flesjes stempelinkt, nooit meer nodig! Intussen kijken we naar een rij in- en uitklaringsstempels waar we zelf wel van onder de indruk zijn:
Mohács - Bezdan - Moldova Veche - Turnu Magurele - Ruse - Olteniţa - Ruse - Calafat - Drobeta Turnu Severin - Veliko Gradiče - Beograd - Mohács.
Waarbij we ons natuurlijk ook hebben gemeld in Sulina, Tulcea en Calaraşi maar daar op de een of andere manier nooit een stempel hebben gekregen. Het is dat het geen avondvierdaagse is, anders hadden we ons bekocht gevoeld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten